بسم الله الرحمن الرحیم
عنوان: با وجود شهادت همه، اخبار خصوصی کربلا چگونه رسید؟
گروه ۹: پاسخ‌های مربوط به حقانیت امامان معصوم
شماره: ۴
نوع پاسخ: نوشتاری و صوتی
– پاسخ صوتی را در پایین متن دریافت نمایید.
تاریخ ثبت: چهاردهم آبان ماه چهارصد و سه
سؤال:
سلام ، شخصی در فضای مجازی با الفاظی رکیک و ناسزا میگوید چطور مداحان و روضه خوانان میگویند، حسین (ع) هنگامی که تنها شد این را گفت و…، مگر در آن هنگام جنگ کسی کنارش بوده که شنیده؟؟!
کسی دائما همراه حسین (ع) بوده که تمام لحظات در نوحه ها ذکر میشه؟؟!
این داستان ها و روایت ها ساختگی هست، وگرنه چه کسی آن را نقل کرده، وقتی که همه کشته شده بودند؟؟!
پاسخ نوشتاری:
چه نیکوست که انسان هرگاه مطلبی را متوجه نمی شود و ابعاد مختلف آن را نمی داند، حکم قطعی نکند و لااقل این احتمال را بدهد که شاید این موضوع ناشی از جهل و نادانی خودش به زوایایی از جریان باشد که او نسبت به آن ناآگاه است.
به عنوان یک مثال کوچک، مثلا اگر کسی بشنود که خودرویی در برخورد با مانع، بدون فعالیت فیزیکی راننده متوقف شد، فورا حکم به دروغ بودن خبر نکند؛ بلکه احتمال بدهد که شاید روش‌های به اصطلاح هوشمندی برای توقف خودرو بدون نیاز به فعالیت خاص راننده احداث شده است.
پس شخص عاقل، قبل از بررسی فورا شمشیر تکذیب را از رو نمی بندد، چه برسد به اینکه ادب را رها نموده و همراه با تکذیب، الفاظ زشت و رکیک را نیز به کار ببرد؛ و چنین عملکردی سیرۀ معاندین و کسانی است که عوض آنکه بخواهند به حقیقت برسند، بر اساس امیال و خواسته‌های خود ایده‌ای را برگزیده‌اند، و هرگاه روزنه‌ای برای کوبیدن ایدۀ مخالفشان برایشان متصور می شود، بی رویه از آن استفاده می کنند.
البته ما در مقام دفاع از کلیۀ اقوال مداحان و مرثیه خوانان نیستیم، و برهان ما دال بر تایید تمامی این گفته‌ها نیست، چرا که متاسفانه برخی از مداحان و مرثیه خوانان بدون توجه به بررسی حقایق و اعتبار مآخذ، و حتی بدون ماخذ، مطالبی را نقل می کنند.
و اما پاسخ به اصل ایراد مزبور، و اثبات این حقیقت که حتی خصوصی ترین وقایع عاشورا و حالات و سخنان خود سید الشهدا، با وجود شهادت خودشان و اصحابشان قابل نشر بوده است:
می دانیم که این وقایع از چند طریق نقل گردیده است:
الف- افرادی از لشکر دشمن و یا عملا بی طرف، که یا وقایع را ثبت می کردند و یا به ذهن می سپردند و بعدا برای دیگران نقل می کردند.
ب- زنان از خاندان سید الشهدا و خصوصا زینب کبری که تا آخرین لحظات و همچنین بعد از اتمام جنگ وقایع را از نزدیک مشاهده می کردند.
ج- حضور فیزیکی امام سجاد در روز عاشورا که با وجود بیماری بهر حال شاهد وقایعی بودند و تا اواخر با پدر و برادرشان علی اکبر در تماس بودند.
د- امامان بعدی که طبق اعتقاد راسخ شیعه، محدَّث می باشند و موضوعات و خبرها از طریق ملائکه به آنها منتقل می شود (۱)؛ و الزامی به حضور فیزیکی در مورد نقل‌های ایشان وجود ندارد. که این موضوع در مورد امام سجاد نیز علاوه بر حضور فیزیکی صادق است.
ه- پیشگویی های قبلی از ناحیۀ وحی که در قرآن به صورت اشاره و توسط پیامبر و امامان بعد از ایشان به طور مفصل بیان گردیده است.
که هر کدام از این موارد دارای نمونه‌های مختلفی می باشند که به دلیل اجتناب از طولانی شدن از ذکر تمامی آنها صرف نظر می کنیم. ولی به عنوان نمونه‌ای از بند دال می توان از مجلس سی‌ام امالی شیخ صدوق (۲) و به عنوان نمونه‌ای از بند آخر، می توان از آیۀ اول سورۀ مریم و تفسیر آن در سؤالات سعد بن عبدالله از امام زمان (۳) یاد نمود.
حال واضح است که با توجه به موارد فوق، و خصوصا بندهای آخر، هرگونه خبری بدون وابستگی به امر شهادت سید الشهدا و اصحابشان در نهایت صحت قابل نشر بوده است. و ظاهرا شخص وارد کنندۀ این ایراد با ذهنی محدود فقط بند الف را در نظر داشته است؛ هرچند در این مورد نیز این امکان وجود داشته که شخصی مترصد امام حسین علیه السلام بوده و ایشان را زیر نظر داشته و سخنان و احوالات ایشان را تا آخرین لحظه ضبط کرده باشد.
—————————
(۱) از جمله مراجعه شود به: الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، دارالکتب الاسلامیة، تهران ۱۳۸۸ق، ج۱ص۲۷۰، باب: ان الائمة محدثون مفهمون
(۲) الامالی، محمد بن علی بن الحسین بابویه، کتابچی، تهران ۱۳۷۶ش، ص۱۵۰ح۱
(۳) کمال الدین و تمام النعمة، محمد بن علی بن حسین بن بابویه، مکتبة الصدوق، تهران ۱۳۹۰ق، ج۲ص۴۶۱
—————————
پاسخ صوتی:
