بسم الله الرحمن الرحیم
گروه ٩ : پاسخ های مربوط به حقانیت امامان معصوم
شماره: ٢
نوع پاسخ: نوشتاری و صوتی
تاریخ ثبت: دوم دی ماه هزار و چهارصد
سؤال:
شخصی چنین شبهه می کند که اگر طبق اعتقاد شما علی بن ابی طالب (علیهما السلام) دارای علم غیب بوده و همه چیز را تا قیامت می دانسته اند و از جمله می دانسته اند؛ شبی که در بستر پیامبر (صلی الله علیه و آله) می خوابند کشته نمی شوند، این دیگر فضیلتی برای ایشان نیست. و اگر هم بگویید نمی دانسته اند، پس اعتقاد شما در مورد علم ایشان نفی می شود.
پاسخ نوشتاری:
این موضوع دارای دو بُعد می باشد:
١- بُعد مربوط به علم امام معصوم عليه السلام و کیفیت آن.
٢- بُعد مربوط به عدم نفی فضیلت عملکرد امیرالمؤمنین علیه السلام حتی با اطلاع حتمی از عدم کشته شدن شان در آن شب.
الف- توضیح مختصر بُعد اول در این رابطه:
از لحاظ ابعاد علم امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و سایر ائمۀ معصومین عليهما السلام، ما طبق اسناد محکم و موثق تردیدی نداریم که ایشان همان کسی هستند که قرآن آنها را به عنوان کسانی یاد می کند که علم کتاب در نزدشان می باشد.
و همچنین علم ایشان عموم آنچه که تا کنون بوده است و آنچه که تا روز قیامت اتفاق خواهد افتاد را در بر می گیرد، و علم بلایا و منایا یعنی اتفاقاتی که می افتد و مرگ ها، در نزد ایشان است؛ و از طرفی طبق آیۀ بداء در قرآن و احادیث مسلّم کُتبی مانند کافی و تفسیر عیاشی، برخی از امور حتمی است و در مورد برخی دیگر ممکن است بداء حاصل شود.
و علم غیب با تعریف خاص در قرآن و احادیث معتبر مخصوص خداوند است؛ ولی ایشان هرگاه بخواهند چیزی از این موارد را بدانند خداوند ایشان را آگاه می کند.
حال بر این اساس واضح است که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب عليهما السلام با وجود آنکه علم کلی نسبت به جریان آن شب داشتند، هم ممکن بود از جانب خداوند بداء حاصل شود؛ و هم می توانست طبق آخر آیۀ سورۀ لقمان دقیق این مورد از موارد علم غیب با تعریف خاص باشد، و ایشان هم از خداوند نخواسته باشند که در این مورد آگاهشان نماید.
ب- توضیح مختصر بُعد دوم:
مثلا اگر کسی به جهاتی یقین داشته باشد در رفتن به یك مأموریت، هدف بزرگی را برآورده می کند و در عین حال زنده می ماند؛ آیا در مقابل انجام این مأموریت و تلاشی که می کند و آزارهایی که می بیند اجری ندارد و فضیلتی از برایش نیست؟
پاسخ صوتی:
